Volgens Jacobs (2002) is de best bestudeerde behandelingsmethode voor reactieve hechtingsstoornis de "ouder-kind-psychotherapie". De studie die dit type psychotherapie bij onveilig gehechte kinderen onderzocht, kwam tot de conclusie dat na een jaar interventie, de opvoeders meer empatischer en responsiever waren. De kinderen werden minder vermijdend, minder afwerend en minder kwaad. Ook werden de opvoeders en kinderen vaardiger met het oplossen van conflicten (Lieberman, in Jacobs, 2002).